Μέλι, η ιστορία του ξεκινάει σχεδόν παράλληλα με τη ιστορία του ανθρώπου μιας και αποτελεί το πρώτο γλυκαντικό στην διατροφή μας έως την εμφάνιση της ζάχαρης στα μέσα του 16ο αιώνα και την επικράτησή της ως οικονομικότερο γλυκαντικό.
Από πολύ νωρίς ο άνθρωπος προσπάθησε να εξημερώσει την μέλισσα αναπτύσσοντας την τέχνη της μελισσοκομίας εκτρέφοντας αρχικά μελίσσια σε κουφάλες δέντρων, στην συνέχεια σε πλεκτά κοφίνια, αργότερα σε πήλινες κυψέλες και τέλος σε ξύλινες με κινητά πλαίσια.
Η τέχνη της μελισσοκομίας στην Ελλάδα έρχεται από τη Αρχαία Αίγυπτο. Οι πρώτοι νόμοι για την μελισσοκομία σώζονται ακόμα από την Αρχαία Αθήνα και τον μεγάλο νομοθέτη Σόλωνα (640-558 π.Χ.) όπου αρχίζει να γίνεται πια συστηματικά και οργανωμένα με μορφή επιχείρησης. Στον Ελλαδικό χώρο η συστηματική μελισσοκομία εξασκείται από τον 15ο αιώνα.
Εκτός όμως από γλυκαντικό το μέλι αποτέλεσε και τροφή με θεραπευτικές ιδιότητες. Από την αρχαιότητα ακόμα διάφοροι γιατροί διαπιστώνουν τις ευεργετικές του ιδιότητες στην υγεία του ανθρώπου, έτσι θεοποιείται και θεωρείται η τροφή των θεών.
Από τροφή λοιπόν των Θεών και ευεργετικό στη διατροφή μας, που θα έπρεπε να προστατεύεται, φτάνουμε στο σήμερα να συζητάμε για την αποφυγή αφανισμού τόσο των μελισσοκόμων όσο και της μέλισσας.
Η Αλεξάνδρα Σωτηράκη, μελισσοκόμος, θα επιχειρήσει να μας ενημερώσει και να μας κατατοπίσει για όλα τα θέματα που αφορούν και απασχολούν παραγωγούς και καταναλωτές. Ραντεβού λοιπόν την Παρασκευή 8 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα στο συνεταιρισμό.
* Τι είναι οι Ελληνοποιήσεις;
* Πώς γίνονται;
* Τι επιπτώσεις έχουν σε παραγωγούς και καταναλωτές;
* Τι ζητούν οι μελισσοκόμοι από την πολιτεία;
