Τουρσιά, μέθοδος συντήρησης τροφίμων με ρίζες από την Περσία, το σημερινό Ιράν και σημαίνει “ξινός”.
Προέκυψε προφανώς από την ανάγκη των ανθρώπων να συντηρήσουν τα τρόφιμά τους σε εποχές αλλά και μέρη όπου δεν υπήρχε η κονσερβοποίηση ή η ψύξη.
Ο τρόπος παρασκευής του απλώς, αφού εκτός από το φρούτο ή το λαχανικό που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί, τα υλικά που χρειάζεται είναι είτε νερό με ξύδι είτε νερό με αλάτι.
Τα οφέλη τους πολλαπλά αφού τα τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση περιέχουν προβιοτικούς μικροοργανισμούς όπως βακτήρια γαλακτικού οξέος και συμβάλουν στην καλή υγεία υγεία της μικροχλωρίδας του εντέρου, ενισχύει το ανοσοποιητικό, ανακουφίζει από συμπτώματα δυσανεξίας στη λακτόζη, η αντιοξειδωτική ιδιότητα των λαχανικών και των φρούτων διατηρείται με αποτέλεσμα να βοηθά την καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών.
Τα βιομηχανοποιημένα τουρσιά αποστειρώνονται μετά την ζύμωση, αυτό συνεπάγεται ότι δεν περιέχει προβιοτικά και ενδέχεται να περιέχει συντηρητικά και χρωστικές ουσίες.

Αλίπαστα, συντηρημένα ψάρια σε αλάτι.
Πλούσια σε πρωτεΐνες, εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης, πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα τα οποία έχουν συνδεθεί με μειωμένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικού και κατάθλιψης, πυκνά σε θρεπτικά συστατικά, θεωρούνται καλή βιταμινών D, B12 και σελήνιο.

Αποτελούν εξαιρετικό τσιπουρομεζέ, συνοδεύουν σούπες και όσπρια.